D

DEBET – nadwyżka wydatków nad przychodami na koncie bankowym.

DEFICYT BUDŻETOWY – stan budżetowy państwa, w którym wydatki są wyższe niż wpływ.

DEFLACJA – spadek ogólnego poziomu cen, wynikający m.in. z relatywnego zmniejszenia dopływu pieniądza do gospodarki i/lub spadku popytu, proces przeciwny do inflacji.

DEPOZYTY BIEŻĄCE – złożone w banku pieniądze, dostępne na każde żądanie, ale za to niżej oprocentowane.

DEPOZYTY OSZCZĘDNOŚCIOWE – złożone w banku pieniądze, zadeklarowane na dany okres i dostępne po upływie tego okresu. Są wyżej oprocentowane niż depozyty bieżące.

DEPRESJA – stabilizacja wielkości produkcji i cen na niskim poziomie przy wysokim bezrobociu.

DŁUG PUBLICZNY – zobowiązanie finansowe państwa zaciągnięte u obywateli, w bankach, przedsiębiorstwach krajowych i zagranicznych oraz u rządów innych państw dla pokrycia deficytu budżetowego.

DOBRO SPOŁECZNIE POŻĄDANE – dobra, o których społeczeństwo sądzi, że powinny być konsumowane przez ludzi bez względu na poziom ich dochodów (np. szkolnictwo, ochrona zdrowia, żywność).

DOBRA PRAYWATNE – przedmioty i usługi nabywane przez gospodarstwa domowe za pieniądze pochodzące z dochodów osobistych po cenach rynkowych (np. ubrania, żywność, samochody).

DOBRO PUBLICZNE – dobra i usługi finansowane ze środków publicznych z  których korzystać mogą wszyscy członkowie danej społeczności (oświata publiczna, ochrona zdrowia, drogi publiczne) całkowicie nieodpłatnie  lub za częściową odpłatnością. Konsumpcja dóbr publicznych jest zwykle organizowana przez instytucje rządowe i samorządowe.

DOBRA WOLNE – dobra, których zasoby są tak duże, że trudne do wyczerpania i nie wymagające środków na odtwarzanie. Za dobra wolne do niedawna uważano m.in. powietrze, wodę, światło i ciepło słoneczne – obecnie stają się one dobrami rzadkimi, czyli ekonomicznymi, gdyż na wielu terenach są bliskie wyczerpaniu, a korzystanie z nich wymaga wielkich nakładów finansowych.

DOCHÓD – wszelkie dochody, jakie otrzymały w danym okresie podmiot gospodarczy (osoba fizyczna, gospodarstwo domowe, przedsiębiorstwo itp.) pomniejszone o koszty podniesione na ich uzyskanie. Dochód stanowi zwykle podstawę opodatkowania.

DOCHÓD NARODOWY NETTO – jest to suma wszystkich dochodów gospodarstw domowych, uzyskanych ze sprzedaży czynników wytwórczych (pracy) w badanym okresie – najczęściej roku.

DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA – działalność wytwórcza, budowlana, usługowa i handlowa, prowadzona w celach zarobkowych na własny rachunek